بررسی رابطه میان سرمایه اجتماعی و کیفیت زندگی (مطالعه موردی: منطقه 16 شهر تهران)

سرمایه اجتماعی مفهوم جدیدی در حوزه علوم اجتماعی است که در دهه‌های اخیر کاربرد و مفهوم آن در متون علمی و اسناد سیاستگذاری‌ها و برنامه‌ریزی‌های توسعه اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی روندی افزایشی دارد و یکی از غنی‌ترین چارچوب‌های تبیینی در ملاحظات جامعه‌شناختی معاصر محسوب می‌شود. مفهوم سرمایه اجتماعی ارتباط تنگاتنگی با کیفیت زندگی دارد و می‌توان آن را دروازه ورود این مفهوم به برنامه‌ریزی شهری دانست چراکه عدم شناسایی عوامل مؤثر بر کیفیت زندگی مردم در قلمروهای گوناگون موجب کاهش رضایتمندی از زندگی فردی شده و جامعه نیروی انسانی مولد و توانمند خود را در طول زمانی از دست می‌دهد. موضوع مهم در این خصوص چگونگی سنجش سرمایه اجتماعی و کیفیت زندگی در شهر به‌خصوص در سطح محله‌های شهری است. این مقاله قصد دارد رابطه میان سرمایه اجتماعی و کیفیت زندگی در منطقه 16 تهران را بررسی کند. شاخص‌های مورد استفاده برای سنجش کیفیت زندگی عبارت است از: کیفیت محیطی، کیفیت مادی، وضعیت آموزش، تغذیه و وضعیت سلامت. درخصوص سنجش سرمایه اجتماعی نیز از شاخص‌های امنیت محلی، کیفیت دسترسی به خدمات عمومی، اعتماد اجتماعی و ارتباطات بهره بردیم. نتایج کلی بررسی که با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون حاصل شد، نشان‌دهنده ارتباط معناداری میان دو مفهوم در منطقه 16 شهر تهران است.